Toekomsvenster

Ons kleinseun kom te vroeg, maar presies op God se tyd en herinner ons net hoe kosbaar die lewe is.

In ʼn besige Kersseisoen roep God ons terug na die eenvoudige maar radikale hart van die Evangelie.

Hy is uitnodigend teenwoordig deur sy Gees.

Selfs met ʼn fase 4-kankerdiagnose weier hy om sy roeping neer te lê, en miljoene mense pluk die vrugte daarvan.

Sy het ʼn grappie gemaak, getuienis gelewer en my met hoop laat wegstap. Dit is ʼn verhaal oor die laaste dinge wat regtig saak maak.

Die Woord sny nie om te vernietig nie, maar om te onthul waar waarheid moet groei.

God gee kinders aan ons, nie om te verwaarloos nie, maar om te beskerm.

Waar jou krag ophou, begin die Heilige Gees se krag.

Wanneer jy nie meer weet hoe nie, herinner die Here jou: “Ek wil, en Ek kan”.

God keer nie altyd die storm nie, maar Hy verlaat nooit die een in die storm nie.

Hoe kan ons wêreld verander as ons mekaar nie eers kan verdra nie. Die Bybel vra nie wie is reg nie, dit vra eerder wie het eerste gaan vrede maak?

Kom ons laat die Here toe om sy werk te doen.

Wees jou eie beste vriend. As jy nie van jouself hou nie, hoe verwag jy dat ander van jou sal hou?

Pa, gesels met jou seun. Daar is soveel verlore seuns, of is dit verlore pa’s?

Vriende en medegelowiges speel ʼn ontsaglike belangrike rol in mekaar se lewens.

Is jy plat teen die grond? Bely hardop: “Ek is ʼn gunsgenoot van God”.

Dit is sekerlik die kortste teks in die Bybel: Jesus het gehuil.

Reken jy ook dalk dat dit al te laat geword het?

Hy gee die vermoeides krag en versterk dié wat nie meer kan nie.

Hy nooi ons uit om Hom in ons vertroue te neem en ons gedagtes, gevoelens, vreugdes en teleurstellings te deel.