Het Marathoninterview

Met het artikel ‘Zinvolle en zinloze filosofie’ in De Gids werd deze hoogleraar Algemene en Vergelijkende Filosofie in de jaren zestig bekend . Hij stelt dat (filosofische) uitspraken die niet te verifiëren zijn weinig waarde hebben. Op 11 september 1992 schoven Max Pam en Frits Staal aan voor dit uiterst helder gesprek.

Hij verzette zich tegen het in zijn ogen perfide strafrechtelijk systeem in Nederland, dat hij ooit in een interview “stiefkindje van de Inquisitie” noemde. In de gevangenis leren jonge misdadadigers van het vak van oudgedienden en zo lokt het strafsysteem meer criminaliteit uit. Hij pleitte voor het recht van gerechtigheid, een “voorwereldlijk” standpunt, aldus sceptici. Bianchi was ook niet onverdienstelijk als schrijver en dichter. Op 31 juli in het jaar 1992 was Herman Bianchi te gast in de Villa van de VPRO; zijn gesprekspartner was Ger Jochems.

Toen NRC en Handelsblad fuseerden eind jaren ‘60, werd Andre Spoor de eerste nieuwe hoofdredacteur. Na dertien jaar vertrok hij naar New York, liet zich terugpaaien naar ons land door Elsevier, vertrok daar met gezondheidsklachten en eindigde na nieuwe omzwervingen op een landgoed in Ommen. De verhalen van zijn avonturen zouden dagen in beslag nemen. Michal Citroen kreeg vier uur om aan zijn lippen te hangen.

Bessel Kok is één van Nederlands meest succesvolle ondernemers, ook al is hij genationaliseerd tot Belg. Luistert u naar het gesprek tussen Ton van der Graaf en Kok dat zij in de zomer van 1991 voerden.

Abram de Swaan, prominent socioloog en winnaar van de P.C. Hooftprijs, liet zich zelden wat gelegen liggen aan de grenzen van zijn vakgebied. Begin 2007 ging de hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam met emeritaat, zoals dat nu eenmaal gaat als je 65 wordt. De Swaan is een scherp analyticus van het tijdgewricht. Zo merkte opvolger Jan Willem Duyvendak bij De Swaans afscheid van de UvA op dat de Nederlandse verzorgingsstaat in verval raakte, nadat De Swaan er zijn wetenschappelijke belangstelling voor was verloren. Hier kunt u luisteren naar een vijf uur durend interview tussen Geert Mak en Abram de Swaan.

‘Nozem’, één van de vele geijkte uitdrukkingen, in omloop gebracht door Jan Vrijman, het zeer goed gekozen pseudoniem van Jan Hulsebos. De cineast Jan Vrijman werd landelijk bekend met het VPRO-programma Dag Koninginnedag uit 1957, maakte het legendarische filmportret van schilder Karel Appel en stond aan de wieg van het International Documentary Festival Amsterdam (IDFA), om maar wat van zijn verdiensten te noemen.

Hoe vat je Rijk de Gooyers leven in een paar zinnen samen? Niet, er is geen beginnen aan. Acteur, komiek, cabaretier, columnist, avonturier, schrijver, bakker, zanger, spion, reclamemaker, stellvertretend Bürgermeister, kroegtijger – hij blinkt overal in uit. In gesprek met Jan Haasbroek.

Jan Siebelink brak in 2005 op 67-jarige leeftijd bij een groot publiek door met het boek “Knielen op een Bed Violen”, maar bij de VPRO stond hij al in 1990 op 17 augustus in de schijnwerpers. John Jansen van Galen sprak vier uur lang met zijn goede vriend, de schrijver die op dat moment al - in kleinere kring - succes had geoogst met De Herfst zal Schitterend zijn (1980) en De Overkant van de Rivier (1990).

Aan bloemlezen heeft Louis Th. Lehmann een broertje dood. En omdat hij tussen 1966 en 1996 geen dichtbundel publiceerde en herdrukken tegenhield, was zijn dichtwerk, tot groot ongenoegen van de kenners, wat in de vergetelheid geraakt. Niet dat hij zijn leven daarmee in ledigheid doorbracht. Hij is jurist en archeoloog, schreef romans, essays, recensies en vertalingen. Daarnaast heeft hij jarenlang een muziekrubriek gehad bij de VPRO-radio.

Anglofiel en oud-hoofdredacteur van het NRC Handelsblad Woltz kwam in de jaren ‘80 graag met bolhoed en paraplu aan op de redactie van deze deftige courant. Hij maakte van zijn dagblad een echte nieuwskrant, met meer ruimte voor onderzoeksjournalistiek. Hij was op 3 augustus 1990 te gast in het Gebouw van de VPRO en Frenk van der Linden was zijn interviewer. Een jaar eerder had hij zijn functie van hoofdredacteur neergelegd. Een goed moment voor een uitgebreid gesprek over werk en leven. Dat natuurlijk na het marathoninterview niet ophield. In 1992 ging hij definitief weg bij het NRC, waar hij na zijn aftreden als hoofdredacteur nog aanbleef als verslaggever. In 2006 verscheen Post Uit De Oorlog, een jeugdroman, die Woltz samen met zijn 25-jarige dochter Anna schreef.

Een college in het (burgerlijk proces)recht. Daar valt het marathoninterview van journalist Hans Simonse op 27 juli 1990 met prof. mr. J.C.M. Leijten goed mee samen te vatten. De ontwikkelingen en procedures in het Nederlandse Recht passeren uitgebreid de revue. Maar nooit zonder de gedachten en gevoelens van de advocaat-generaal van de Hoge Raad der Nederlanden mee te laten wegen. Het blijft een mensenzaak – en mensen maken fouten. Ook die komen in het gesprek uitgebreid aan de orde.

Via Het Parool, Algemeen Handelsblad, Zo Is Het Toevallig Ook Nog Eens Een Keer (1963-1964) van de VARA en de VPRO-televisie, kwam hij bij de Volkskrant terecht, waar hij jarenlang zou werken en waarvan hij ook adjunct-hoofdredacteur werd. En dit alles zonder zijn studie Nederlandse Taal- en Letterkunde en Geschiedenis te hebben afgerond.

Oud-presidentdirecteur van de Koninklijke Shell, Gerrit Wagner, mocht zich tot de zakelijke wereldelite rekenen, maar ook in Nederland had hij veel macht en aanzien. Niet in de laatste plaats omdat hij na zijn pensioen in 1981, tijdens het kabinet van Van Agt, een commissie leidde die het land, dat in de grootste economische crisis van na de oorlog zat, weer uit de malaise moest helpen.

Lida Iburg ontving op vrijdag 25 augustus 1989: prof. dr. Hans Galjaard, hoogleraar en afdelingshoofd Klinische Genetica van het Erasmus Medisch Centrum en bekend van radio en televisie. In begrijpelijke en onderhoudende taal maakte hij het grote publiek duidelijk wat het belang was van wat hij in zijn laboratorium allemaal aan het doen was. Dat deed hij onder andere in talloze artikelen, maar ook in tv-programma's als Willen Wij Weten (NCRV, 1981), de film Erfelijkheid En Jij (1990) en samen met Paul Witteman in Alle Mensen Zijn Ongelijk (VARA, 1994).

Een filosoof betrad op 18 augustus 1989 de VPRO-studio voor het marathoninterview. Maar wel een filosoof die vond dat filosofie maatschappelijk relevant moest zijn. En een filosoof die het leuk vond om dwars te zijn, dingen te zeggen en schrijven die ingingen tegen de heersende stromingen. Een uitstekende gast dus voor radiohoofdredacteur Jan Haasbroek. Achterhuis werd in 1942 in Hengelo (Overijssel) geboren en studeerde Theologie en Filosofie in Utrecht en Straatsburg. Van 1973 tot 1990 gaf hij Filosofie aan de Universiteit van Amsterdam.

Te links voor het kerkelijk hoogleraarschap. Dat was lange tijd het oordeel van de synode van de Universiteit van Amsterdam over dominee Bert ter Schegget. De studenten werden aan de UvA al genoeg bekogeld met Marx om dat ook nog eens van Ter Schegget voorgeschoteld te krijgen. Maar voor de VPRO is niemand te links. Op 11 augustus was hij de gast van Hans Simonse in de villa aan de 's Gravelandseweg in Hilversum.

Voor het marathoninterview met pedagoge Lea Dasberg reisde VPRO-journaliste Harmke Pijpers af naar een dorp in de woestijn van Israël. De bevlogen zioniste was er enkele jaren daarvoor naar toe verhuisd om zich in te zetten voor beter basisonderwijs – en natuurlijk ook voor het bevorderen van de vrede.

Op 28 juli 1989 ontving Djoeke Veeninga hoog bezoek in de VPRO-villa: ‘de belangrijkste Surinamer van de twintigste eeuw’, Albert Helman (pseudoniem van Lou Lichtveld), had zich bereid gevonden zich vijf uur lang te laten ondervragen. De 86-jarige schrijver, dichter, journalist, Republikeinse strijder in de Spaanse Burgeroorlog, verzetsman in Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog, ex-minister van Onderwijs en Volksgezondheid in Suriname, componist, organist en voorzitter van de Surinaamse Rekenkamer, die tijdens zijn enerverende leven in Suriname, Nederland, Spanje – tijdens de Burgeroorlog – Mexico, de Verenigde Staten, Italië en Tobago had gewoond, publiceerde nog altijd, vooral over Suriname.

John Jansen van Galen interviewde op 21 juli 1989 zijn vriend de schrijver/journalist/scenarioschrijver/vakbondsleider Rudi Frank Kross. Rudi Kross werd in Paramaribo, Suriname, geboren. Hij zou in de rest van zijn leven heen en weer worden getrokken tussen Nederland en zijn droom en liefde, Suriname. Max Kohnstamm is de gast van Chris Kijne in VPRO’s marathoninterview. Voor een gesprek over een negentigjarig leven dat begint aan de rand van de Amsterdamse jodenbuurt. Via Amerika in de jaren dertig, een onvrijwillig verblijf in Duitse handen in Amersfoort en St. Michielsgestel in de oorlog en het persoonlijke secretariaat van koningin Wilhelmina vindt Kohnstamm uiteindelijk zijn bestemming bij de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal, de voorloper van de Europese Unie.

Goedgemutst en grofgebekt: Ina Müller-van Ast in gesprek met Ronald van den Boogaard. PvdA-kamerlid Ina Muller-van Ast (over het al dan niet gebruik van de puntjes op de u van Muller bestaat een door haarzelf gecreëerde onduidelijkheid) wist in de zomer van 1989 al dat ze na de verkiezingen niet voor haar partij in de Tweede Kamer terug zou keren. Allemaal “vanwege die rotrug”, zoals ze het zelf zei. Ze vond dat verschrikkelijk, maar zal na de verkiezingen van dat jaar misschien wel blij zijn geweest dat de PvdA nog altijd verstoken was van regeringsdeelname, want dat had ze toch graag meegemaakt. Altijd maar die oppositie…