Witcast

“Safe Therapy: ในจิตบำบัด อะไรทำได้ อะไรทำไม่ได้” เคยสงสัยกันไหมคะว่า ผู้รับการบำบัดจะเป็นแฟนกับนักจิตวิทยาการปรึกษา นักจิตบำบัด หรือจิตแพทย์ของตัวเองได้ไหม การแตะเนื้อต้องตัวผู้รับบริการด้านสุขภาพจิตหรือการส่งข้อความแชทถึงกันนอกเวลาแบบไหนที่อาจนับว่ายังเหมาะสม แบบไหนที่ประชาชนคนทั่วไปอย่างเราต้องเริ่ม “เอ๊ะ” ว่ามันแปลกๆ และอาจล้ำเส้นไปสู่การละเมิดหรือฉวยประโยชน์ทางเพศ เราไม่ได้เรียนเรื่องจิตวิทยามา เราเลยอาจไม่เท่าทันผู้ประกอบอาชีพนี้บางคนที่จงใจแสวงหาผลประโยชน์จากเราที่กำลังเปราะบาง ต้องการที่พึ่งอยู่ นักวิชาชีพที่มีจรรยาบรรณและความสามารถมีสัดส่วนเยอะกว่าคนที่ไม่มี แต่นักวิชาชีพแค่คนเดียวที่ละเมิดจรรยาบรรณก็สร้างความเสียหายรุนแรงให้กับสังคมได้มากแล้ว และเราไม่ควรยอมให้สิ่งนี้เกิดขึ้นต่อไป ในพอดแคสต์ตอนนี้ นักวิชาชีพจาก 4 สาขาการดูแลสุขภาพจิต (จิตแพทย์ จิตวิทยาคลินิก จิตวิทยาการปรึกษา และศิลปะบำบัด) ที่ต้องการเป็นส่วนหนึ่งของการส่งเสริมวงการจิตบำบัดที่มีคุณภาพและปลอดภัย มาร่วมไขข้อข้องใจของอาบัน สามัญชน ว่าสิ่งใดทำได้ และสิ่งใดที่อาจต้องพิจารณาว่ายังสอดคล้องกับการรักษาเพื่อผลประโยชน์สูงสุดของคนไข้/ผู้รับบริก